Het was een “close finish” bij deze Nederlandse Kampioenschappen welke op 9 (Hemelvaartsdag), 10 en 11 mei bij Uitdam op het Ijsselmeer werden verzeild; Jan had namelijk slechts 0,3 punten meer d’an Gijs van Omme en onze meerjarige kampioen Jaap Bark. Jaap werd 3e omdat hij minder 2e plaatsen had dan Gijs. Tot en met de laatste wedstrijd waren zij dus ook nog zeer grote kanshebbers en in min-dere mate. Rob v.d. Gulik ook. Maar voor hem hadden de eerste drie wat “steken hebben moeten laten vallen” en dat gebeurde -dus niet.
Het was dus echt spannend en leuk daardoor.
De organisatie zorgde voor een redelijk goed wedstrijdgebeuren, en meer nog voor uitstekend, weliswaar niet ai te warm, zonnig zeilweer! Alleen de derde dag liet de wind het ‘s-morgens *afweten, zodat de le start ruim een uur later was en wij maar liggeri dobbe-ren, overigens wel lekker in het zonnetje! De wind die to.^n kwam ruimde op het moment dat wij starten wel zo’n 60°, zodat de ene helft van het veld zonder een slag te maken zo naar de boei kon varen. De andere helft baalde behoorlijk, want die hadden een slag gemaakt die uiteindelijk helemaal niet nodig was geweest, zodat zij een straatlengte achter lagen.
Ik dacht toen op een komfortabele 7e of 8e plaats te liggen, maar dat ging toch mooi niet door. Die achterliggers kregen toch ook weer een of andere zeer gunstige vlaag wind, zodat er een paar al in het derde kruisrak weer v66r mij lagen, heel frustrerendi Voor Andre Christiaan, die voor deze race ook nog heel goede kansen had, was die windschifting wel extra vervelend, want hij was daardoor ook erg achterop geraakt; uiteindelijk werd hij toch nog 8ste.
Terry v.Velzen verbaasde iedereen door op de tweede dag 2x eerste te worden, terwijl hij toch op de Iste dag vrij matig gezeild had met een 8ste en een 13e plaats. Het was daardoor echt jammer dat hij vanwege de tenniscompetitie de derde dag niet kon zeilen.
Maar goed Jan werd dus kampioen en hij kreeg de mooie blauwe kam-pioenswimpel omgehangen en de gouden plak van het KNWV uitgereikt Vanwege de lage temperatuur van het water had men clementie met de kampioenen (er waren ook FJ’s en 420’s) en ging de traditionele te-waterlating dit keer niet door!
Daarna hebben wij nog heel gezellig met z’n alien gegeten in het Mirrorpaviljoen. Greet mocht daar namens het Bestuur alle trouwe dames-supporters een mooie bos bloemen geven, zodat iedereen heel voldaan en met zongebruind hoofd (voor de rest was het nog te koud geweest!) naar huis toeging.
Greet.
