De afgelopen week vond in Torbole aan het Gardameer het 51e wereldkampioenschap (‘Worlds’) Sunfish plaats. Gedurende 6 dagen werd er gezeild, waarbij 14 landen vertegenwoordigd waren en het verschil in leeftijd tusen de oudste en de jongste deelnemende zeiler 58 jaar bedroeg. Van meet af aan was Jean Paul Trazegnies van Peru elke race vóór in het veld te vinden en het was dan ook logisch en verdiend dat hij er met de begeerde titel vandoor ging. Jean Paul was ook al in 2011(Curacao) jeugd-wereldkampioen en in 2018 (Carolina YC) wereldkampioen. Eerer dit jaar heeft hij het Noord-Amerikaans kampioenschap gewonnen (een veld met bijna 80 deelnemers).
Peru leverde ook de wereldkampioen bij de dames; voor het 2e jaar op rij ging de titel naar Caterina Romero.
De omstandigheden waren sterk wisselend, van windstil tot windkracht 7 à 8, waarbij lichte en oudere zeilers moeite hadden hun Sunfish onder controle te houden. In de uiteindelijke top tien waren zeven van de veertien deelnemende landen te vinden: Peru, Guatemala, Aruba, Curaçao, USA, BVI en Colombia.
Tijdens de practise race bleken er problemen met de eindcaps op de giek. Deze bleken uit de 3D-printer te komen. Bij de minste geringste kracht op de onderlijk trok de control lijn het oog doormidden. De deelnemers moesten dit zelf fixen. Met versterking kreeg je RDG anders niet.
Voor Nederland kwamen Paul van Alphen en Eugene Hendrikx aan de start. Paul had gelijk bij het optuigen al issues met de endcap. Zijn practise race ging zeer goed: 11e. Van de 10 echte wedstrijden echter 4x RDG vanwege materiaal pech (ook het val oog brak), 1x naar de verkeerde bovenboei gezeild (samen met Team Bonaire) en 1x aan de verkeerde kant gestart. Dus eigenlijk maar 4 lekkere wedstrijden gezeild, met een 43e plaats overall als resultaat en 2e in de categorie Grand Master (60-69). Die categorie is gewonnen door Alex Zimmerman (ook al Peru), de Master Wereldkampioen van 2019 (Bonaire).
Bij Eugene liep het bepaald niet zoals in 2019, waar hij 5e eindigde. De eerste race was gelijk UFD, da’s nooit een lekker begin. Uiteindelijk een 46e plaats gezeild. Deze verslaggever heeft verder nog geen diepte-interview met hem hierover gehad. Is er nieuws, dan vul ik dit artikel aan.
Uiteraard volgen we de prestaties van de zeilers van de ABC eilanden nauwlettend. En die resultaten waren indrukwekkend: 5e: Just van Aanholt (ARU) , 7e: Tijn van der Gulik (CUR). Van Bonaire vielen met name de prestaties van George ‘Kabes’ Soliano op: 47e overall en 11e bij de Masters.
Tot slot kan gemeld worden dat de ISCA World Council opnieuw (na Greet Dekker in 2019) een niet Amerikaan benoemd heeft tot “Lifetime member”… namelijk mijzelf. Extra jammer dus dat ik er dit jaar niet bij was, maar soms laten agenda’s zich niet plooien.
Volgend jaar is het WK (Invitational, Youth en Masters) in Ecuador (Salinas Yacht Club in Salinas). Vooralsbnog daarna in 2024 USA (Rush Creek YC), 2025 Bonaire en 2026 de US Virgin Islands.
